உறங்குவதற்கு மட்டும் வரும் ஜெகதா

இரவுச்சுவர்களைத் தகர்த்துக்கொண்டு

எங்கிருந்தாலும் வந்துவிடுவாள் ஜெகதா

அவனோடு உறங்குவதற்கு மட்டும்

இலவம் பஞ்சுறுத்தாத தளும்புகிற

மெத்தையிலாது போனால்

அவள் இமைகளின் இருள் தாழ்ப்பாள்

தாழிடாது துன்புறுத்தும்

நினைவுகளை விழிகளாக்கி

அழுதழுது அவன்

அந்தச் சதுர அறையைக் குளமாக்குவான்

அதிலும் அலை மலையூதலிலாத

நீர் மெத்தையாகப் பார்த்து

ஒருக்களித்து மெல்லுடல் சாய்ப்பாள்

அவள் தலையணை விருப்பம் அறிந்து

முன்வந்து நெஞ்சு புடைத்துக் காட்டுவான்

துருப்பிடிக்காத பழைய விழிக் குத்தீட்டியை இறக்கி

அவன் இதயத்தைப் பிடுங்கி இரண்டாய் வகுந்து

ஒன்றைத் தலைக்கும்

மற்றொன்றைக் காலிடுக்கிலும் வைத்துக்கொள்வாள்

உள்ளங்கால்களிலிருந்து தலை வரை

நிகழ்நிகழ்வாய் உரித்தெடுத்த அவனின் தீராவலியைப்

போர்வையாக அவளுக்குப் போர்த்தி

கேவல்களால் விரல்களுக்குச் சொடுக்கெடுப்பான்

பிறழ்ந்த அவன் பெருமூச்சுகளின்

ஏக்க மூச்சின் சுகத் தாலாட்டில்

மிதந்துறங்கிப் போகிறவள்

அவள் சுவடுகள் குத்திக் கிழிக்கக் கிழிக்க

பின்னால் நடந்த அவன் கால்களின் வெடிப்புகளில்

ஈர்க்குச்சிகளை நுழைத்துநுழைத்து

ஆழம் பார்த்து கனவில் சிரிப்பாள்

பலவருட புளிப்பேறிய

அவள் பழரசச் சிரிப்பை

மிடறுமிடறாய் விழுங்கி

அவன் போதையில் பிதற்றுவான்.

நன்றி: உயிரோசை