படத்தில் காணும் இந்தப் பெண்ணின் கையால் உங்களுக்கு அடி வாங்க விருப்பம் இருக்கிறதா? "வாங்க... க்ளவுஸ் எடுத்து மாட்டிக்கிங்க... பாக்ஸிங் பண்ணுங்க.. ஆனால், இவரின் முதல் குத்திலேயே உங்கள் மூக்கு உடைந்துபோனால் அதற்கு நாங்கள் பொறுப்பில்லை...'
ஹரிஷா ஒரு பாக்ஸர். ஸ்டேஜில் ஏறி இவர் பாக்ஸிங் செய்யத் தொடங்கினால் அதிரடியாக எதிரியின் மீது குத்துகள் இறங்கும். மூன்று நான்கு ரவுண்டுகளிலேயே எதிரியை நாக்-அவுட் செய்துவிடுவார். இப்போது ஹரிஷா பாக்ஸிங் இல்லாத வேறொரு ஸ்டேஜிலும் ஏறி வருகிறார். அது வெஸ்டர்ன் டான்ஸ் ஆடும் ஸ்டேஜ்.
அண்ணா ஆதர்ஷ் கல்லூரியில் பி.ஏ. இரண்டாம் ஆண்டு படிக்கும் அவரை ஒரு காலை வேளையில் சந்தித்துப் பேசினோம்:
""கிரிக்கெட், புட்பால் உள்பட பெரும்பாலான விளையாட்டுகள் குழுக்களாகச் சேர்ந்து விளையாடக் கூடியவையாக இருக்கின்றன. அப்படிப்பட்ட விளையாட்டுகளில் சிறு வயதில் இருந்தே எனக்கு ஆர்வம் இருந்ததில்லை. ஒருவரின் தனித்திறமையை வெளிப்படுத்துகிற வகையிலான விளையாட்டாக இருக்கவேண்டும் என்று தீர்மானித்தபோது எனக்கு பாக்ஸிங் மீது ஆர்வம் வந்தது.
"பெண்ணாக இருந்துகொண்டு பாக்ஸிங் எல்லாம் செய்யக்கூடாது' என்று அப்பாவும், அம்மாவும் ஆரம்பத்தில் எதிர்ப்பு தெரிவித்தார்கள். ஒரே பெண் என்பதால், அடம்பிடித்தப் பிறகு ஒத்துக் கொண்டார்கள். அவர்கள் ஒத்துக் கொண்டதற்கு இன்னொரு முக்கியமான காரணம், பாக்ஸிங் கற்றுக் கொண்டால் பெண் தைரியமாக இருப்பாள் என்பதற்காகவும்.
விளையாடத் தொடங்கிய ஆரம்பத்தில் பயிற்சியாளர்கள் சிலரிடம் பயிற்சி பெற்றேன். இப்போது யாரிடமும் பயிற்சி பெறவில்லை. நானேதான் பயிற்சி செய்கிறேன். காலையில் ஐந்து மணியிலிருந்து ஏழு மணி வரையும், அதேபோல மாலையில் ஐந்து மணியிலிருந்து ஏழு மணி வரையும் பயிற்சி செய்கிறேன். பாக்ஸிங் செய்வதற்கு கை பலமும் கால் பலமும் அதிக முக்கியம். கால் பலத்திற்கு ஜாக்கிங்கும், கை பலத்திற்கு மணல் மூட்டையில் குத்தியும் பயிற்சி செய்கிறேன். மனப்பலத்திற்குத் தியானம் செய்வேன்.
பிரபல வீரர்கள் மோதுவதை சி.டி.யில் போட்டுப் பார்ப்பதுண்டு. ஆனால், அவர்களின் ஆட்ட முறைகள் எதையும் நான் முன்மாதிரியாக எடுத்துக் கொண்டு விளையாடுவதில்லை. இயல்பாக எனக்கு எப்படி மோத முடிகிறதோ அப்படித்தான் மோதுவேன். அதேசமயம் இக்கட்டான சிலநேரங்களில் அவர்களின் யுக்தி பயன்பட்டிருக்கிறது.
பெரும்பாலும் போட்டியில் மோதுகிறபோது முதல் சுற்றில் தடுப்பாட்டம்தான் ஆடுவேன். போகப்போகத்தான் அதிரடியாகத் தாக்குதல் தொடுப்பேன். இதுதான் என் யுக்தி. இதே யுக்தியை எல்லா ஆட்டங்களிலும் கடைப்பிடித்துக் கொண்டிருக்க முடியாது. எதிரில் விளையாடுகிறவர்கள் எப்படி விளையாடுகிறார்களோ அதற்கு தகுந்தாற்போல்தான் நாம் விளையாட முடியும். முதல் சுற்றிலேயே ஒருவர் அதிரடியாகத் தாக்கத் தொடங்கிவிட்டார் என்றால் அதற்கு தகுந்தாற்போல்தான் நாம் ஆட வேண்டியிருக்கும். அப்போது நாம் தடுப்பாட்டம் ஆடிக்கொண்டிருக்க முடியாது. அதற்காக நாம் அதிகமாக டென்ஷனாகவும் கூடாது. அதை எதிரில் விளையாடுகிறவர்கள் சாதகமாக்கிக் கொள்வார்கள். "கூலா'க இருந்துகொண்டே தாக்குதல் தொடுக்க வேண்டும்.
மேடையில் ஏறிய பிறகு நீயா? நானா? என்பதிலேதான் மனது குறியாக இருக்கும். குத்தும்போது அவருக்கு அடிப்பட்டுவிடுமே என்றெல்லாம் யோசித்துக் கொண்டிருக்க முடியாது. குத்தி நாக்-அவுட் செய்வதற்காகத்தானே மேடையில் ஏறியிருக்கிறோம்?
இப்போது 65 கிலோ பிரிவில் நான் மோதுகிறேன். 2005-ம் ஆண்டு, ஒய்.எம்.சி.ஏ.வில் நடைபெற்ற போட்டியிலும், மதுரையில் நடைபெற்ற போட்டியிலும் சாம்பியன் பட்டம் பெற்றுள்ளேன். அப்போது 60 கிலோ பிரிவில் இடம்பெற்றிருந்தேன். தற்போது மாநில அளவிலேயேதான் சாதித்து வருகிறேன். போகப்போக தேசிய அளவிலும் சர்வதேச அளவிலும் சாதிப்பேன்.
பாக்ஸிங்கில் எனக்கு எவ்வளவு ஆர்வமோ, அதைப்போல வெஸ்டர்ன் டான்ஸிலும் எனக்கு ஆர்வம் அதிகம். அதையும் முறையாகக் கற்றிருக்கிறேன். அதிலும் புதியமுறையில் ஏதாவது சாதிக்க வேண்டும் என்ற ஆசையும் உள்ளது'' என்கிறார் ஹரிஷா.
-பாக்ஸிங், டான்ஸ் இரண்டிலுமே நாக்-அவுட் உண்டு. பாக்ஸிங் செய்யும்போது ஹரிஷா நாக்-அவுட் செய்வது ஒருவரை... டான்ஸ் ஆடும்போது பலரை..!
No comments:
Post a Comment