உச்சத்தை எட்ட
நூற்றாண்டு பலவாய்
முடிவுறாத
முயங்கலில் இருக்கின்றன
அச் சிற்பங்கள்
தாங்க முடியாத முனகல்கள்
புறாக்களாகப் பெருகிப் பறக்கின்றன
கிளை பிரிந்து
பரவும் வியர்வைகள்
கரும்பாறைச் சுவரை
சில்லிடும்
மென் மஞ்சமாக்குகின்றன
தரிசனத்துக்கு வருபவர்கள்
இயல்பு உடைந்து
விந்து ஊறும் விழியால்
தொய்வடையா சிற்ப உறுப்புகளை
மேலும் நீவி விடுகிறார்கள்
உருவிக்கொண்டு
தரையிறங்கி வரும் சிற்பங்கள்
இடைஞ்சல் புரியும்
பெருமூச்சுகளைக் களைந்து
புணர்ந்துபோட்டுவிட்டு
மீண்டும் போய்
முயங்கத் தொடங்குகின்றன.
நன்றி: உயிரோசை
நன்றி: உயிரோசை
3 comments:
அதி அற்புதம்
அருமையான வரிகள்
அழகான வரிகள்
இலங்கையில் இருந்து யாதவன்
இருவருக்கும் நன்றி
Post a Comment