வெளியேறும் பாடல்கள்

கறுப்புவெள்ளை
கட்டைகளுக்குப் பின்னே
பலநூறு பாடல்கள்
வெüவால்களாய்த் தொங்கிக்கொண்டிருந்தன
பிடித்தவொரு பாடலைத் தேர்ந்து
அவன் இசைக்கத் தொடங்க
மற்ற பாடல்கள்
வெளியேறி
பறந்து போயின
மற்ற கீபோர்டுகளுக்கு.

நன்றி: உயிரோசை

நிழல் மின்சாரம்

வெயில் வேய்ந்திருந்த சாலையில்

பெரிய சைக்கிளைத்

தாவித்தாவி

மிதித்துப் போன சிறுவன்

நாலு மின்கம்பிகளின்

நீள நிழல்களைக் கண்டான்

விளையாட்டு மனம்

சக்கரமாகச் சுழலத் தொடங்கியது

இரு மின்கம்பி நிழல்களின்

இடைப்பட்ட வெயிலை

நிழலின் மதிலாக நினைத்து

அதன் மேல்

ஒடித்தொடித்து வளைந்து

விளம்புகளில் நழுவிநழுவி

வித்தை காட்டிக் கொண்டே

சில மிதிகள் போனான்

எதிர்பாராமல்

திடுமென பின்னால் வந்தது

சிற்றுந்தின் பெருஞ் சத்தம்

அதில் நிழல் கம்பிகளில்

தொற்றிய மின்சாரம் பாய்ந்து

தூக்கியடிக்கப்பட்டான்

மதிலிலிருந்து சாலைக்கு.
நன்றி: வார்த்தை

நரிகளின் இனப்பெருக்கம்

கதை வனங்களில் பல்கியிருப்பதுபோல்

அடர் கவிதைகளில் நரிகள்

அதிகம் இனப்பெருக்கம் செய்யாதது

ஏன்?

வேர் சங்கிலி துண்டிக்காத பெரும் வனம்

பூமியையே இழுத்துக்கொண்டு பாயும் நதி

பல்லுயிர்களின் மூச்சு சுழற்சிகள்

இவற்றோடுதானே ஒரு பாட்டி

பேரன், பேத்தியிடம் கதையை ஒப்படைக்கிறாள்

முளையடித்து நரிகளை மட்டும்

தங்களோடு கட்டிப்போட்டுக்கொண்டு

மற்றவற்றை அவர்கள் விரட்டியழிப்பது

ஏன்?

பதின் வயது பரவசம்

அவன்/அவள் கருவிழிகளில் நிழலாய் விழ

நரிகளை

கதையிலிருந்து கவிதைக்கு

அவர்கள் ஓட்டிவிடுவது

ஏன்?

வழித்துணைக்குச் சூரியனை

அழைத்துப் போனாலும்

ஒளிக் காட்டில்

அருகில் நிற்கும் நரிகள்

எவருக்கும் தெரிவதே இல்லையே

ஏன்?

ஏன்?

ஏன்?

ஏன்?

ஏன்?

என்பதற்குள்ளேவும்

ஒரு நரியாக ஒளிந்திருந்து

உங்கள் மேல்

நான் பாய்வதை உணராமலிருப்பது

ஏன்?

நன்றி: உயிரோசை

மிருதகரம்

வார் பிடிக்காத மிருதங்கத்தைத்

தூக்கித்தூக்கி

ஒருவன்

மஞ்சள் வண்ண வீட்டு வாசல் முன்

ஐந்து நிமிடம் விடாமல் வாசித்தான்

டக்குடக்கு

டகடகா

டக்குடக்கு

டகடகா

டக்குடக்கு

டக்டக்குடக்டக்குக்கு

க்குடகுடகுடகுடக்கு

ஐம்பது பைசாவை

மகளிடம் கொடுத்தனுப்பிவிட்டு

உள் பக்கமாய் ஓடியவன்

உலகின் கடைசி விளிம்பைக்

கடக்க இயலாதென்பதுபோல

கொல்லைச்சுவரை முட்டிக்கொண்டு

நின்றான் தகப்பன்

வாங்கிப் பார்த்து

துணிப்பைக்குள் பைசாவை

அலுத்தெறிந்து நகர்ந்தவன்

நாய்களின் குரைப்புகளோடு

பச்சை வண்ண வீட்டு வாசல் முன்

பத்து நிமிடம் விடாமல் வாசிக்கிறான்

டக்குடக்கு

டகடகா

டக்குடக்கு

டகடகா

டக்டக்குடக்டக்குக்கு

க்குடகுடகுடகுடக்கு

நன்றி: உயிரோசை

கனிஷ்கா இமையை நடைபாதையாக உபயோகிக்காதீர்

வேப்பம்பழங்களாகப் பிதுங்கி

வழியெங்கும் வழிபவர்களில்

சாகசம் புரியும் ஒருவனைத் தேடுகிறாள்.

மேலேறுவதற்கு

சரிந்து

ஒரு காலை மடக்கிக் கொடுக்கும் யானையைப்போல

இமைகள் இணையும் கூர்முனைகளில் அவள் அனுமதிக்கிறாள்.

தொத்துபவரெல்லாம்

மையிட்ட விளிம்புகளை

மரநிழலுள்ள நடைபாதையாக உபயோகிக்கத் தொடங்குகிறார்கள்.

அதை அவள் விரும்புவதேயில்லை.

மேடேறும், சரியும் நடைகளில்

பரவசத்தைப் பதற்றத்தில் தொலைப்பவர்;

அந்தரத்துக் கயிற்றில்

அடிஅடியாய் நடப்பதுபோல் கடப்பவரையெல்லாம்

கவலையேகொள்ளாமல்

பாறாங் கல்லில் விழுந்து சிதறிப்போக

இமைத்து தள்ளிவிடுகிறாள்.

கால் கட்டை விரலை அழுத்தி வேகமெடுத்து

தடைகள் தாண்டி ஓடிவந்து

மேலிமை மைய பீலியின் உயரத்துக்கும்

மேலெழும்பி

கிறுகிறுவென குட்டிக்கரணங்ககககககள் அடித்தபடியே

கீழறங்கி

கைகளை உயர்த்தி விரைத்து

ஒருவன் நின்றபோது மட்டுமே

அவள் மென் கண்களின் செந்நரம்புகள்

லேசாகப் புடைத்திருக்கின்றன.

நன்றி: ஆனந்தவிகடன்